Pietro Casu

(Berchidda, 1878 – 1954)

F

it su de sete fizos de una famìllia chi biviat de laurera e pastoria. L’aian fatu a preìderu in su 1900 in sa seu de Otieri, leende in Tàtari sa làurea in Teologia in su 1901. Fit istadu daboi professore de Lìteras in Otieri dae su 1901 a su 1908 e in sos ùrtimos duos annos fit istadu puru visarretore e pàrracu in Òschiri. A custu perìodu torran sas fentomadas “Prèigas” in limba sardo-logudoresa, (preighesit in gasi 300 crèsias de sa Sardìnnia). Fit istadu pàrracu in sa bidda nadia dae su 1912 fintzas a sa morte sua in su 1954. Pro sa nobena de Nadale de su 1927 cumposit “Cantones de Nadale”, poesias sardas sardas in cantu segundu s’usàntzia, cun sas mùsicas de Don Austinu Sanna. In su 1929 borteit “Sa Divina Cumedia de Dante in Limba Salda”. Su chi li fit aturadu de sa vida sua, l’aiat dedicadu a s’òbera monumentale de su Vocabolàriu Sardu-Logudoresu-Italianu, pubricadu dae Regione Sardìnnia in su 2002 a incuru de Zùliu Paulis cun 54.687 lemas, cun cd-rom.