Antonio Simon Mossa

(Padova, 1916 – Tàtari, 1971)

F

iat architetu, polìticu, scridori e pensadori sardu. Est su babbu de su neosardismu (o segundu sardismu o sardismu indipendentista). At pigau sa làurea in Architetura in su 1941. Antoni Simon Mossa at incarrerau a solu sa batalla po sa defensa de sa lìngua sarda intre is annus ‘50 e ’60 de su sèculu XX a su tempus de su primu Pranu de Arrennàscida candu is partidus italianus in su Consillu Regionali in Casteddu ant bòfiu s’industrialisadura de sa Sardìnnia. Simon Mossa iat cumprèndiu luegus su perìgulu de su sparessimentu de sa lìngua sarda in d-unu tempus de scolarisadura po totus e in su matessi tempus candu sa polìtica at bòfiu mudai is messajus e is pastoris in operajus spetzialisaus e sindicalisaus.
Che a polìticu at fatu parti de su Partidu Sardu e apustis in su 1964 at stantargiau su MIRSA (Movimentu Indipendentìstigu Revolussionàriu Sardu). Fiat unu stimadori de is lìnguas, connosciat difatis: s’italianu, su sardu (in totueduas is bariedadis mannas), is àteras lìnguas de Sardìnnia, su gregu clàssicu, su latinu, su cadalanu normau de sa Generalitat de Cadalùnnia, ma finsas medas àteras lìnguas natzionalis ofitzialis e de minoria. Simon Mossa at tradùsiu in sardu finsas is vangèlius. Est po sa faina sua chi in is annus ’70 est nàscïu su movimentu linguìsticu sardu.