Paola Dentoni

(Ceraxus, 1965)

E

st de is pagus cantadoras chi oi agataus in su palcu. At incumentzau po giogu de pitica, comenti narat issa etotu, po sodigai e afinai custa passioni po totu sa vida. De Ceraxus, fait parti de unu mundu artìsticu chi est fatu giai totu de òminis, e chi a calincunu s’idea de si cunfrontai e cantai cun d-una fèmina praxit, a àterus sa cosa no cumbincit meda. Est crèscïa cun sa mùsica, su babbu acumpangiàt is cantadoris cun sa ghitarra, finsas a candu at incumentzau a cantai po contu suu e cun sa sorri. At cantau cun poetas de importu, calincunu chi no s’agatat prus, comenti Urru, Mascia, Pulloni, Danese. Cun custu at pubricau in su 2008 unu traballu intitulau “Mutetus Frorius”, in duas partis, cun s’acumpangiamentu de sa fisarmònica de Màssimu Perra. Acumpangiada de sa ghitarra o de is launeddas, cantat is mutetus, is duinas, sa cantzoni a curba, spainendi sa mùsica e sa poesia no scéti me is festas localis ma finsas pighendi parti a progetus internatzionalis po sa poesia improvisada. Sperendi chi is fèminas chi faint parti de custu mundu potzant sighiri a si cunfrontai ma pruschetotu chi su nùmuru potzat cresci sèmpiri de prus.